Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *mənu-` *men- «փոքր, փոքրացնել, առանձին, մեկուսի» արմատից՝ *-u-ով հիմքով՝ *mənu-. հմմտ. հունարեն μάνυ` «փոքր, քիչ» (ըստ Հեսիոքոսի)։ -ուկ-ը համարվում է ուշ հավելում, բայց հնարավոր է ենթադրել *mənu-kon- սկզբնաձև՝ *-k-ի (անտեղաշարժ *k) պահպանմամբ՝ -կն (սեռական՝ -կան), ուղղականում -ն-ի ուշ անկմամբ (-ուկն-ի համար՝ հմմտ. ձուկն, մուկն, արմուկն

Գոյական

  1. փոքրիկ երեխա
  2. փոքրահասակ տղա կամ աղջիկ, պատանեկության չհասած տղա կամ աղջիկ

Ածական

  1. մանկական, մանկության հասակին հատուկ
  2. դեռատի, մանկահասակ
  3. (փխբ․) անմեղ, անփորձ ◆ Օրիորդի մանուկ սրտում թաքնված էր մի կայծ։ (Րաֆֆի)
  4. (փխբ․) նորափթիթ, նոր աճել՝ փթթել՝ կանաչել սկսած ◆ Մանուկ բնություն։
  5. (փխբ․) նոր ծագող (լուսատուների մասին) ◆ Մանուկ լուսին։
  6. (փխբ․) նոր կազմավորվող՝ ձևավորվող ◆ Չպետք Է բարձիթողի անել մեր մանուկ լեզվի կրթության հոգսը (Ղազարոս Աղայան)
  7. (փխբ․) գեղարվեստական գրականության մեջ գործածվում Է գարնան և դրա հետ կապված երևույթների վերաբերյալ ◆ Ծագում է մանուկ արևը գարնան Վահրամ Մավյան ◆ Մանուկ վտակներ։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. երեխա, մանկիկ, տղա, տղեկ, (բրբ․) պլուզ, ճիժ, պիժ, ճիժպիժ, ճժուկ, ճժկուկ, ճժուկ-պճուկ, ջրուկ, մանչ, լաճ (ար.), պլուզ, խոխա, լւամուկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել