Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ման•ր(ը)•գիր 

  1. Ակն՝ ուսումնական, կրթված գիտնական
  2. Պարտիզակ՝ (ծծկ․) թուրքական կրոնական դատավոր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։