Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ման•ր(ը)դ•րուկ 

  1. Թբիլիսի՝ մանր իրեր վաճառող չարչի ◆ Մանրդրուկ ծախողը ատլաս, մախմուր կտորներ ունե ու շանց տալիս։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։