մանր-մժուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մա•ն(ը)ր-մ(ը)•ժուր
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մուշ, Նոր Նախիջևան՝ մանր-մունր, կարևորություն չունեցող, երկրորդական ◆ Մեջտեղ բերավ հազար ու մեկ մանր-մժուր կտորներ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։