Հայերեն

վանկեր՝ մա•սի•սոտ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) Մասիսով տագնապած, մտահոգված ◆ Ծխա, խնկաբույր դու իմ սեգ գագաթ, Մասիսոտ վերքիս շիրազոտ ցավին Դու ամոք եղիր։ Հայրենիքի ձայն

Աղբյուրներ

խմբագրել