Հայերեն

վանկեր՝ մա•սիս•ված 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) Մասիսի պես գերված, տառապած, խոցված ◆ վերջ բեր բոլոր շղթաներին ու վշտերին մասիսված։ Հովհաննես Շիրազ ◆ Մասիսված ցավով Շիրազի երկիր, Մասիսը սրտիս հին խաչի խունկ է

Աղբյուրներ

խմբագրել