մասնավոր սեփականություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɑsnɑvɔɾ sɛpʰɑkɑnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

1. (աշխգր․) սեփականության ձև, որի ժամանակ արտադրության միջոցներն ու աշխատանքի արդյունքները պատկանում են մասնավոր անձանց
2. (տնտգ․) ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձի բացարձակ իրավունք՝ կոնկրետ գույքի նկատմամբ

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝ частная собственность (ru) ‎(častnaja sobstvennostʹ)

Աղբյուրներ

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։