մասրա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑsˈɾɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մասրայ
վանկեր՝ մաս•րա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նույն է Մասուրա
- արծաթյա կամ փայտյա փոքր խողովակաձև աման, որը կրում էին չերկեսկայի վրայից`կրծքի աջ և ձախ կողմում և մեջը վառոդ պահում
- իլի վրա ագուցվուղ կոճ`մանված թելը վրան փաթափելու
- մանածագործական`կարի գործվածքային և մեքենաների մեջ գտնվող կոճ թելը` փաթաթելու համար, թեզան
Հոմանիշներ
խմբագրել- մանածակոճ, կոճ
- տե`ս Մասուրա
- թեզան
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։