մատաղացու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մա•տա•ղա•ցու
- Արարատյան, Մուշ, Լոռի, Ալաշկերտ՝ մատաղի համար ընտրած և պահած կենդանի ◆ Էդ ոչխարը մատաղացու ա, չեմ ծախիլ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։