Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•տա•ղա•ցու 

  1. Արարատյան, Մուշ, Լոռի, Ալաշկերտ՝ մատաղի համար ընտրած և պահած կենդանի ◆ Էդ ոչխարը մատաղացու ա, չեմ ծախիլ։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։