մատնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑtˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մատ•նել
Բայ
- որևէ մեկի հանցավոր կամ որևէ տեսակետից դատապարտելի արարքի, արտահայտության և այլնի մասին հայտնել իշխանություններին կամ այն անձանց, որոնց վերաբերում է արտահայտությունը, արարքը և այլնը
- դավաճանությամբ մեկին նրա թշնամու ձեռքը տալ, հանձնել
- մեկին մի բանի ենթարկել, մի բանի ենթական դարձնել, դատապարտել մի բանի ◆ Հոժարակամ ինձ գերության մատնեցի: Հովհաննես Թումանյան
- երևան հանել, հայտնի դարձնել ◆ Այստեղ մնալն ինձ կմատնի: (Շոթա Ռուսթավելի)
- վերացական գոյականների հետ կազմում է հարադրական բայեր, գոյականի արտահայտած նշանակությամբ (օր. փախուսի մատնել-փախցնել, պարտության մատնել-պարտել, հաղթել և այլն)
Հոմանիշներ խմբագրել
- լրտեսել, բանորսալ, վաճառել (ժղ․), (փխբ․), ծախել, մատնություն անել, հոգին կորցնել, հոգին ծախել, բերան տալ (գվռ.)
- դավաճանել, դավել, թֆլել (գվռ.)
- դատապարտել, ենթարկել (մի բանի) (փխբ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։