Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մատ•նո•ցիկ 

  1. Խարբերդ, Պարտիզակ, Բալու, Սեբաստիա՝ կթաճաղիկների կարգին պատկանող բոյս, մինչև մեկ մետր բարձրության, ուղիղ ցողունով, ծիրանագույն ծաղիկներով, թմրեցուցիչ հատկությամբ, որ օգտագործվում է բժկության մեջ որպես սրտի հիվանդության դեղ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։