մարգագետին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾɡɑɡɛˈtin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մար•գա•գե•տին
Գոյական
- կանաչով ու ծաղիկներով պատված դաշտ (սովորաբար ջրարբի)
- (բսբ․) կենսաերկրացենոզ, որի բուսականությունը կազմված է հիգրոֆիլ խոտաբույսերից
Հոմանիշներ
խմբագրել- մարգադաշտ, մարգարոտ, արոտ, արոտավայր, արոտատեղ(ի), խոտհարք, խատահարք, ճարակատեղ(ի), դալարիկ, կանաչուտ, մարգ (հնց․), խաջին (գվռ.), ճախին, տափ, չայիր, կանաչ-կանաչ,
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։