մարգացան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾɡɑˈt͡sʰɑn]
վանկեր՝ մար•գա•ցան
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) մարգերի վրա աշխատող, հողագործ, գյուղացի ◆ Նույն դասակարգից էին նրանք, նույն հողամշակ մարգացաններն էին։ 02 Ոստիկանական լրատու (շաբաթաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։