մարդաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾdɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մարդաբանութիւն
վանկեր՝ մար•դա•բա•նութ•յուն
Գոյական
- գիտություն մարդու ծագման և էվոլուցիայի, մարդկային ռեսուրսների առաջացման և մարդու ֆիզիկական կառուցվածքի փոփոխության օրինաչափությունների մասին
- (ոճբ․) դիմառնության տեսակ
- այսպես կոչվում է կրոնական գրականության մեջ աստծուն մարդկային կերպարանքով պատկերելը
- (երկրբ․) գիտություն է մարդու ծագման ու զարգացման, մարդկային ցեղերի առաջացման մասին, մարդու ֆիզիկական կառուցվածքի բնականոն փոփոխականության մասին
Հոմանիշներ խմբագրել
- մարդախոսություն
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։