մարդավարություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɑɾdɑvɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մար•դա•վա•րութ•յուն 

Գոյական

1. մարդավարի լինելը ◆ Եթե մարդավարության մասին սկսենք խոսել, կարող ենք շատ հեռու գնալ: (Շիրվանզադե)
2. մարդուն վայել գործ, քաղաքավարություն ◆ Եթե Շապուհը փոքրիշատե մարդավարություն ունենար, նա չպիտի մոռանար այն մեծահոգությունը, որ իմ հայրը ցույց տվեց նրան։ (Րաֆֆի)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։