մարդացու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մարդ•ա•ցու
- մարդու տալու ամուսնացնելու ժամանակը եկած:Մարդացու աղջիկներ:◆ ամուսին դառնալու արժանի, տղամարդ:Դու էլ մարդացու մարդ էիր, որ քեզի առա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։