մարմա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մար•մա
- Կարին՝ թաշկինակ ◆ Գևոն, օր արեքակ ըլի, մէ մարմամ չի չորցընե։ (Ձեռագիր) ◆ Եկո, քովիկս նստէ, ծոցուդ մարման հանէ, քրտինքս սրբե։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։