մարմար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾˈmɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մար•մար
Ստուգաբանություն
խմբագրել< мармор < լատ. marmor < հուն. marmaros, փայլող
Գոյական
- զանազան գույների բյուրեղային լեռնապար, որ օգտագործվում է մեծ մասամբ քանդակագործական և ճարտարապետական աշխատանքների համար
- այդ քարից պատրաստված իր
- (փխբ․) ողորկ, սպիտակ ու փայլուն
- (աշխգր․) բյուրեղային ապար
- (երկրբ․) լիաբյուրեղային փոխակերպային (մետամորֆային) կարոբնատային ապար, որն առաջացել է կրաքարի կամ դոլոմիտի վերաբյուրեղացումից
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնք․) կուճ, մարմարիոն, մարմարաքար, կճաքար, բալաքար
- տե՛ս ողորկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։