մաքուր սիրտ

Հայերեն դարձվածք

1. (բրբ․) անենգ, ազնիվ, անապական հոգի ◆ Սի՛րտ ունեցիր, բարեկա՛մ․․․ բարի, ազնիվ, մաքուր սիրտ․․․ / Կարևորն ա՛յդ է միայն աշխարհի մեջ մեր այս բիրտ։ Հակոբ Նորունի ◆ Միմյանց տուն հաճախել են, միմյանց հացը կերել են, բայց երբեք մաքուր սիրտ չեն ունեցել իրարու դեմ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թշնամո՞ւ է ծառայում, թե հիրավի սիրտը մաքուր է և անահ։ Եր ◆ «Ջիգյանով կնիկ ի․․․ որ իր սեր չմոռանա [չմո՛ռանա], հոգով հավատարիմ կմնա, ազնիվ ի,

սիրտ մաքուր ի, հալալ կաթնակեր ի»։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ -Հիմի դու էս ասա, մեկ մարդու սիրտը որ իստակ չըլի, էլ ընտեղ Աստված կկենա՞։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Կ’ըսեիր թե իմ գլուխս պզտիկ է և սիրտս մեծ։ Շահան Շահնուր

1. խիղճ հանգիստ․ չարությունից զերծ ◆ Անկեղծությամբ ու բարությամբ է որ այս տողերը կը գրեմ ու սիրտս այնքա՜ն մաքուր է։ Վազգեն Շուշանյան ◆ Ինչ գուզիք ասեք, ախպեր, իմ սիրտը ձիզ մոդ իստակ Է։ Դուք իք վուր հիդս քնթով իք։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։