մաքրամոլություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑkʰɾɑmɔlutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մաքրամոլութիւն
վանկեր՝ մաք•րա•մո•լութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
լատ. purus-ից` մաքուր
Գոյական
- լեզվի որևէ նորմա անձեռնմխելի պահելու ավելորդ ձգտում, որ պայքարում է նորաբանությունների, նորամուծությունների դեմ՝ (պուրիզմ)
- (ոճբ․) օտար բառերի և փոխառյալ նորաբանությունների գործածությունից խուսափելու ընդգծված միտում
Հոմանիշներ խմբագրել
- մաքրախնդրություն, հստակամոլություն (հզվդ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։