մելուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մե•լուր
- Խարբերդ, Պոլիս, Պարտիզակ՝ տխուր, անուրախ, վիշտ ունեցող ◆ Աշոտը մելուր էր։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։