մելուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մե•լուր
- Խարբերդ, Պոլիս, Պարտիզակ՝ տխուր, անուրախ, վիշտ ունեցող ◆ Աշոտը մելուր էր։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։