մեխանիկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛχɑniˈkɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մե•խա•նի•կա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< механика < հուն․ mēchanē գիտություն մեքենաների մասին
Գոյական
- ֆիզիկայի այն բաժինը, որն ուսումնասիրում է տարածության մեջ մարմինների շարժման օրենքները
- տեխնիկայի մի բնագավառը, որն զբաղվում է շարժման և ուժերի գործնական կիրառման հարցերով
- որևէ բանի թաքնված՝ ներքին բարդ կառուցվածքը
Հոմանիշներ
խմբագրել- մեքենագիտություն, մեքենաբանություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։