մեծ-մեծ խոսել

Հայերեն դարձվածք

1. մեծաբանել, հոխորտալ, մեծ-մեծ բրդել ◆ Ծույլ ու աղքատ և մանավանդ շատ վախկոտ մարդու մեկն էր, բայց սիրում էր մեծ-մեծ խոսել և գլուխ գովել։ ◆ Իրենց տեղեկությունները կը ծախեն շատ աժան, երբեմն ձրի, երբեմն ալ մղված խոսելու, մեծ խոսելու․․․եղերական պահանջեն։ Հակոբ Օշական ◆ Մեծ պրթուճ կտրե, մեծ մի՛ զրցե Կարին-Ծալկա։ ◆ -Ծո, ի՛շ ճուռթ-ճուռթ կը խորաթես (կը նետես), քու վով ըլլալդ ես չե՞մ գիտեր։ Գուրգէն Տէր Վարդանեան ◆ համեմատության համար՝ Թե․ «տեսեք, տեսեք ես էլ քամի», ինքն իրեն կարգին քամու տեղ դրած կոկորդը պատռում, խոսում է մեծ-մեծ։ Համո Սահյան
2. ավելորդ, գլխից մեծ բաներ ասել ◆ -Ճիշտ է․․․ աստված որ լիներ․․․ -Դուք սո՛ւս կացեք, ճոչ-ճոչ մե՛ք խոսի։ (Մկրտիչ Խերանյան)

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։