Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մեկը 

  1. Թբիլիսի, Կարին՝ ոչ ոք ◆ Աշխըրքի տղէրք իմ տէսնում, մեկը չունի նրա շնուքն ու լազաթը։ (Գարեգին Սևունց)
  2. Ոչ մեկը, ոչ մի բան, ոչինչ
  3. ինչ-որ մարդ, ոմն ◆ Էն օրտանքը մեկը էկավ քիթ մռութը դորս չէկավ։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։