մեկըմ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մե•կըմ
- Կարին՝ ինչ-որ մեկը, մի մարդ ◆ Մե օրըմ մեկըմ փափախս գլխեց փախցուց (Ձեռագիր) ◆ Գեղը մեկըմ հարսիմ սիրող կենե (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։