Մի բանում (ավելի) բախտավոր համարել։ ◆ Նա ոչ ոքին չլսեց (ու աղջկան ուսման տվեց) և այսօր նրան երանի են տալիս նրանք, որոնք մի օր բամբասում էին նրան։ (Մուրացան)◆ Ես երանի կու տամ իրեն.ատելութենե անմասն եղող իր հոգիին վրա կը նախանձի իմինս որ չարությամբ լեցուն է։ (Գրիգոր Զոհրապ)◆ <<Խալխը քեզ ու քո դովլաթին էրնակ ա տալի;տու էլ տհենց քշեր ցերեկ տխուր տրտում ես:>> Սուլթան Մուրադ թաքավորի ◆ Երբեմն այնպիսի պարագաներ կըլլան, որ մարդս երանի կը կարդա անասուններուն: Հակոբ Պարոնյան
անձկալ, անձկությամբ հիշատակել։ ◆ Պատմությունն անելիս պապս միշտ...ջահել օրերին էր երանի տալիս: (Ակսել Բակունց)
անձկալ, երազել։ ◆ Նա զգաց, որ այժմ եկել-հասել է այն ժամը, որին ինքը սպասում էր, որին երանի էր տալիս: (Լեո)
տվյալ պահի՝ դրության համեմատ ավելի լավ համարել (ու այն բաղձալ)։ ◆ Ու մենք դեռ երանի ենք տալու <<կոմունիստական ռեժիմին>> Հ
