մեկի թույլ երակը բռնել

Հայերեն դարձվածք

1. թուլություններից կառչել ու օգտվել։

◆ -Բայց ինչու՞ պիտի ժայռերը բարձրանամ որ,-շոյված հարցրեց Սեթոն։ Նրա <<թույլ երակից>> էին բռնել (Վախթանգ Անանյան) ◆ Իսկ Բազենյանը կարճ ժամանակում արդեն ուսումնասիրել էր նրա բնավորությունը, գտել էր նրա թույլ երակը և մեծ ճարպկությամբ շոյում էր անդադար նրա ինքնասիրությունը։ Ն-Դ ◆ Սաքյուն կակուղ դամարը փռնեցին, հըմուզեցին ...հրսանիք արին, փսըկեցին։ Օխտը ախպոր մին քերը։ ◆ -Էն ընենց մարդ ա, որ տամարը բռնեցիր՝ ինչ ուզես կանի։ Խոյ ◆ Չար խոխա յա, բայց վեր կակուղ դամարը փռնես, հինչ վեր ասես՝ կանի։ Գորիս ◆ -Հենց որ թույլ երկաը գտնես, ամեն ինչ քո ուզածով կանի։ Համշեն ◆ -Ինչպե՜ս բռնել գիտես սրտիս թույլ թելերը, շոյել տկար կողմերը։ Լևոն Շանթ

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։