Հայերեն դարձվածք

  1. մեկի վրա մեծ բեռ (փխբ․) բարդել ◆ «Օ՜, անբա՜խտ, թշվա՛ռ իմ մայրիկ, որպես նա լուռ խոնարհությամբ տանում էր այն ծանր լուծը, որ ամենաանգոււթ կերպով դնում էր նրա վզին ամուսինը»։ Ն-Դ
  2. (խսկց․) պարտավորեցնել, վրան պարտք դնել ◆ - Քու հերը մեռնելիս վասիաթ ա արել, երկաթե լուձը դրել շլնքիս, որ քե հմար թոռ չի առնում, որ քի թոռչութենի չի տամ։

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։