մեկուսիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛkuˈsit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մե•կու•սիչ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- մեկուսացնող, մեկուսացնելու պատճառ հանդիսացող
- մեկուսացնելու հատկություն ունեցող
- (տեխ․) էլեկտրական հաղորդալարերը կախելու ճենապակե հենարան
- մեկուսացնելու հատկություն ունեցող նյութ
- նույնն է՝ մեկուսիչ ժապավեն
Հոմանիշներ խմբագրել
- մեկուսացուցիչ, չեզոքացուցիչ
Արտահայտություններ խմբագրել
- մեկուսիչ ժապավեն - որևէ կարգի էլեկտրամեկուսիչ նյութով տոգորված գործվածքի ժապավեն
| Բաղադրյալ բառեր | |
| մեկուսիչ | |
| |
|}
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։