Հայերեն

«մեղադրյալ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մեղադրեալ

վանկեր՝ մե•ղա•դըր•յալ

Ստուգաբանություն

(իրավգ․) քրեական դատավարության սուբյեկտ` այն անձը, որի նկատմամբ որոշում է կայացվել որպես մեղադրյալ ներգրավելու մասին

ամբաստանյալ, մեղապարտ, մեղսապարտ, մեղավոր, հանցապարտ, պատժապարտ, մեղապարտյալ, դատապարտ (հնց.) (իբրև մեղավոր դատի տրվելու ենթակա)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ обвиняемый (ru) ‎(obvinjajemyj), подсудимый (ru) ‎(podsudimyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։