Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մեղմաբարոյ

վանկեր՝ մեղ•մա•բա•րո 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. մեղմ բնավորության տեր։
  2. (հզվդ.): Մեղմ ոչ թունդ։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ա. բարեհամփույր, հանդարտաբարո, ծանրաբարո, մեղմաբնույթ, (մեղմ՝ հանգիստ բնավորություն ունեցող)։

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել