մենաշնորհատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛnɑʃnɔɾhɑˈtɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մե•նա•շնոր•հա•տեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
Բացատրություն
խմբագրել- մենաշնորհ ունեցող, մենաշնորհային իրավունք՝ դիրք ունեցող
Հոմանիշներ
խմբագրել- (տնտսգ.) Մոնոպոլիստական (արեւմտհ.), մոնոպոլիստ (մենաշնորհ ունեցող, մենաշնորհի տեր)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Հոլովում |
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
|---|---|---|
| Ուղղ. | մենաշնորհ(ը) | մենաշնորհներ(ը) |
| Սեռ. | մենաշնորհի | մենաշնորհների |
| Տր. | մենաշնորհի(ն) | մենաշնորհների(ն) |
| Հայց. | մենաշնորհ(ը) | մենաշնորհներ(ը) |
| Բաց. | մենաշնորհից | մենաշնորհներից |
| Գործ. | մենաշնորհով | մենաշնորհներով |
| Ներգ. | մենաշնորհում | մենաշնորհներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։