մենատնտես
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛnɑtnˈtɛs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մե•նա•տըն•տես•
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տնտեսությունը անհատական կերպով
Հոմանիշներ
խմբագրել- մենատեր
- մենաաշխատ
- մենավար
Արտահայտություններ
խմբագրելԱծական
- գյուղատնտեսական արտելի անդամ չհանդիսացող գյուղացի
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | մենատնտես(ը) | մենատնտեսներ(ը) |
| Սեռ. | մենատնտեսի | մենատնտեսների |
| Տր. | մենատնտեսին | մենատնտեսներին |
| Հայց. | մենատնտեսի(ն) | մենատնտեսների(ն) |
| Բաց. | մենատնտեսից | մենատնտեսներից |
| Գործ. | մենատնտեսով | մենատնտեսներով |
| Ներգ. | (մենատնտեսում) | (մենատնտեսներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։