մեռ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մեռ
- «մեռնել» բայի արմատ (տիրամեռ, սրտամեռ, մերամեռ, գառամեռ և այլն)
- Սեբաստիա, Ակն՝ փայտի փոքրիկ փշաձև կտոր, որ մատի և եղունգի արանքը մտնելիս մեծ ցավ է պատճառում և հիվանդություն առաջ բերում
Արտահայտություններ
խմբագրել- մեռ անցիլ, անցուցել, ընցուցել - մահվան դուռը հասնել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։