մեռած

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɛˈrɑt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մե•ռած 

Բայ

1. մեռնել բայի հարակատար դերբայը

Ածական

1. (փխբ․) անկենդան, աշխույժից ընկած՝ զուրկ
2. (փխբ․) անտարբեր, անարտահայտիչ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս անկենդան
2. տե՛ս մեռել (1)
3. տե՛ս անշարժ
4. տե՛ս անտարբեր

Արտահայտություններ

1. մեռած բան է - անկարելի է, անհնարին է
2. մեռած բնություն - նշունչ իրերը՝ առարկաները որոշ խմբավորումով պատկերող նկար
3. մեռած գին - ինքնարժեքից ցածր գին
4. մեռած լինել, թաղված չլինել - ծանր վշտի մեջ լինել
5. մեռած (մեռյալ) ինվենտար - տե՛ս մեռյալ գույք
6. մեռած կապիտալ - անեկամտաբեր կապիտալ
   1. չօգտագործվող՝ անձեռնմխելիորեն պահվող արժեք՝ հարստություն
   2. չօգտագործվող գիտելիքներ և ընդունակություններ
7. մեռած շրջան (սեզոն) - արդյունաբերության՝ առևտրի և այլնի լճացման շրջան
8. մեռած տառ - չգործադրված՝ չիրագործված որոշում՝ խոստում և այլն

Բաղադրյալ բառեր
մեռածություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dead, extinct, defunct, lifeless, stone-dead գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мертвый (ru) ‎(mertvyj), неживой (ru) ‎(neživoj), умерший (ru) ‎(umeršij), мертвый (ru) ‎(mertvyj), безжизненный (ru) ‎(bezžiznennyj), омертвелый (ru) ‎(omertvelyj), неживой (ru) ‎(neživoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։