Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մեռել
վանկեր՝ մե•ռել
Գոյական
- մեռած մարդ, ննջեցյալ
- արդեն մեռած ու թաղված մարդ
- դիակ
- ննջեցյալ, հանգուցյալ, կենաբարձ (հնց․) մեռյալ, մեռած(ժղ․)
- տե՛ս դիակ
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
մեռել |
մեռելներ(ը)
|
| Սեռ. |
մեռելիի |
մեռելների
|
| Տր. |
մեռլի(ն) |
մեռելների(ն)
|
| Հայց. |
մեռել(ը) |
մեռելներ(ը)
|
| Բաց. |
մեռելից |
մեռելներից
|
| Գործ. |
մեռելով |
մեռելներով
|
| Ներգ. |
մեռելում |
մեռելներում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
