մեռլատենի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մեռ•լա•տե•նի
- Արարատյան՝ հանգուցյալի անձնական գործածության իրերը (զգեստ անկողին և այլն), որ տալիս էին քահանային և բաժանում աղքատներին։ ◆ Մեռելատենի մահուդի գիշերհանդերձը ձևվեցավ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։