մեսրոպյան հայերեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛsɾɔpjɑn hɑjɛˈɾɛn]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բացատրություն
- (լեզվբ․) V դարի սկզբից մինչև կեսերը (460) հայ ինքնուրույն ու թարգմանական գրականության լեզուն, որով դրված են Եզնիկի «Եղծ աղանդոց»-ը, Ագաթանգեղոսի «Պատմություն Հայոց»-ը, Կորյունի «Վարք մաշտոցի»-ն և բազմաթիվ թարգմանական աշխատություններ, որոնց մեջ նշանավոր է Աստվածաշնչի թարգմանությունը
Հոմանիշներ խմբագրել
- Մաշտոցյան լեզու
- Մաշտոցյան հայերեն
- Մեսրոպյան լեզու
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։