Հայերեն դարձվածք

  1. (բրբ․) շարունակ, անընդհատ ◆ -Յիս մե բաշ գովիլ իմ, խոմ չիմ փտնի։ Գաբրիել Սունդուկյան
  2. հանկարծ ◆ -Ձին քոռացավ, թե աչքերն արնով լցվեց, չեմ գիդա, ճամփեն ծռեց ու մի բաշ ընկավ էդ աղջկերանց մեջը։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ -Զարմանք բան է, ինչպե՛ս էլավ, որ էս շեն օջախը էդպես մի բաշ հանգավ։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Ասի՝ գինի լից քու ձիռով էդ գոված, / Մե բաշ սուփրեն հավաքեցիր խռոված։ (Սայաթ-Նովա)
  3. մեկտեղ ◆ Վուրը ղալբ փուղիր, վուրը էրկու յիրիք յարաղը մի բաշ, յա չորսը մետի։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։