մզդուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մ(ը)զ•դուր
- Արարատյան, Լոռի՝ խոզարած, տավարարած ◆ Նրանց փարախում աստծու գիշեր հավաքվում էին ձորի ողջ մզդուրները: Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։