Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)զ•մ(ը)•զոց 

  1. Վան՝ ցավ, կսկիծ ◆ Մատներուս մզմզոցը հըլը չէ անցե։ (Ձեռագիր)
  2. ճախարակի թել մանելու ձայնը
  3. կովերի, եզների թեթև բառաչը ◆ Հեռվեն լսվի կը կովերին մզմզոցը։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։