Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մը•կըր 

  1. Կարին՝ դու մի ասի, բա չես ասում ◆ Ընկերտանքս ընծի քաշեցին դաքի, մըկըր կռապաշտերը չունին հոգի։ (Երվանդ Լալայան)
  2. միայն ◆ Հիմի տուն ըրազի չես, օր քեզի առանց փարի մենք աղա ենք ըսե, մըկըր փարա ունեցողներուն աղա կսես։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։