միագումար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mjɑɡuˈmɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մի•ա•գու•մար 

Գոյական

1. գումարված ամբողջություն, հանթագումար, ընդհանուր գումար

Հոմանիշներ

1. հանրագումար, հանրագումարություն (գումարված ամբողջություն, ընդհանուր գումար)
2. տե′ս համախումբ, միախումբ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
միագաումարություն

Ածական

1. համախումբ, միախմբված, միասին

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։