միահամուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mjɑhɑˈmur]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մի•ա•հա•մուռ
Ստուգաբանություն
խմբագրել(ած․) (մկբ․)
- բոլորը միասին, համախմբված, միավորված, միասնական ◆ Բարձրացան միահամուռ ծափահարություններ, լսվեցին «bravo»ներ: (Շիրվանզադե) ◆ Միահամուռ ընդունված բանաձևերում կոնֆերանսը Ֆրանսիային կոտրեց ճանաչել Ալժիրի ժողովրդի անկախության իրավունքը: (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- համախմբված, միավորված, միասնական
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։