միահնչյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mjɑhnt͡ʃʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ միահնչիւն
վանկեր՝ մի•ա•հըն•չյուն ==Ստուգաբանություն 1
Գոյական
- միևնույն հնչյունն ունեցող
- տե՛ս միահունչ
- այս բառով սկսվում են մի քանի բաղադրյալ լեզվաբանական տերմիններ՝ մատնանշելով լեզվական տվյալ միավորի մեկ հնչյունից բաղկացած լինելը, ինչպես՝ միահնչյուն վանկ, միահնչյուն բառ և այլն
Հոմանիշներ խմբագրել
- միաբարբառ, միաձայն
- տե՛ս միահունչ (1)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։