միաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mjɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մի•ա•ձայն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- բոլորը միասին՝ միատեղ, միաբերան
- բոլոր քվեարկողների միասնական ձայնատվությամբ
- (հզվդ․) համամիտ, համաձայն, համակարծիք
- միալար, միապաղաղ ձայնով
- (երժշտ․) մի ձայնով երգվող կամ նվագող, ոչ բազմաձայն
- մեկ ձայն՝ մեկ հնչյուն հանդիսացող
- տե՛ս մենաբարբառ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։