միապետական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mjɑpɛtɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ միա•պետա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- միապետին՝ միապետության հատուկ
- միապետության սկզբունքներով կառավարվող՝ ղեկավարվող
- միապետականության կողմնակից՝ ջատագով
Հոմանիշներ
խմբագրել- ինքնակալական, վեհապետական, կասերապետական, կայսերական, թագավորական, արքայական
- կայսերապաշտ, թագավորապաշտ, միիշխանական
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։