միաստվածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mjɑstvɑt͡sutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ միաստուածութիւն
վանկեր՝ միաստ•վածութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել(Հուն.` monos-միակ, միասնական, theos-աստված)
Գոյական
- աշխարհի արաչությունը մեկ աստծու վերագրող կրոն
Հոմանիշներ
խմբագրել- մենաստվածություն, միաստվածայնություն, միադավնություն, մոնոթեիզմ
Արտահայտություններ
խմբագրելկրոնական պատկերացում և ուսմունք միակ աստծո մասին, միաստվածություն
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։