միաստվածություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mjɑstvɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ միաստուածութիւն

վանկեր՝ միաստ•վածութ•յուն 

Ստուգաբանություն

(Հուն.` monos-միակ, միասնական, theos-աստված)

Գոյական

1. աշխարհի արաչությունը մեկ աստծու վերագրող կրոն

Հոմանիշներ

1. մենաստվածություն, միաստվածայնություն, միադավնություն, մոնոթեիզմ

Արտահայտություններ

կրոնական պատկերացում և ուսմունք միակ աստծո մասին, միաստվածություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ монотеизм (ru) ‎(monoteizm), единобожие (ru) ‎(jedinobožije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։