Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ միաւորել

վանկեր՝ մի•ա•վո•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. առանձին տարերից՝ մասերից՝ միավորներից ամբողջություն կազմել՝ ձևացնել ◆ Մանր գյուղացիական տնտեսությունները միավորել կոլտնտեսությունների մեջ։
  2. միացնել, կենտրոնացնել, միասնացնել, ի մի բերել ◆ Ջանքերը՝ ուժերը միավորել:
  3. կապել, իրար հետ կապի մեջ պահել ◆ Նրանց վաղուց արդեն պարզ էր, որ իրենց միավորում է միայն վախի զգացումը և ատելությունը։ (Կ. Ռյուկման)
  4. (փխբ․) զուգավորել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. միացնել, միաձուլել, միահյուսել, միակցել, համակցել, առկցել, զոդել, միատեղել, մեկտեղել, (հնց․) միատարրել, զուգամիավորել
  2. միախառնել, միադրել, հարախառնել, ներմանել (հնց․)
  3. կենտրոնացնել, միասնացնել, համախմբել, հմահավաքել, ի մի բերել, մի դրոշի տակ առնել, մի դրոշի տակ ժողովել, մի դրոշիտակ հավաքել, հիրուր տալ (գվռ․)
  4. տե՛ս միատեղել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել