միացնել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mjɑt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մի•աց•նել 

Բայ

1. իրար կցել՝ ամրացնել ◆ Ռելսերը միացնել:
2. որոշ ընդհանուր շահերով՝ հետաքրքրություններով՝ զգացմունքներով և այլնով իրար հետ կապել ◆ Նրանց միացնում է սերը։
3. հաղորդակցություն ստեղծել, կապել ◆ Այժմ մեր մայրաքաղաքը Սևանի հետ միացնում է նաև երկաթուղին։
4. իրար կապել, միակցել ◆ Երկու սենյակներն իրար է միացնում փոքրիկ միջանցքը։
5. սարքը՝ մեքենան և այլն էլեկտրահոսանքին միակցել ◆ Հեռուստացույցը՝ ոադիոընդունիչը միացնել:
6. հեռախոսային գիծը մի այլ հեռախոսի հետ միակցել՝ հեռախոսային խոսակցության համար ◆ Միացրեք 2-50-14-ի հետ։
7. գումարել, ավելացնել ◆ Իմ ունեցածն էլ միացրու քոնին, գուցե բավականացնի։
8. միավորել ◆ Միացրեք ձեր տնտեսությունները և արտել կազմակերպեցեք։
9. միասնացնել, համախմբել ◆ Առանձին ոչինչ չենք կարող անել, պետք է միացնել բոլոր խմբերի ջանքերը։
10. զուգակցել, միատեղել, համատեղել ◆ Ինչպե՞ս էր կարողանում նա միացնել իր մեջ դաժան հրամանատարին ու քրիստոնյա քարոզչին, - դժվար էր հասկանալ։
11. իրար խառնել, միախառնել ◆ Այժմ փոխել են գետի հունը և Արաքսին են միացրել կիրճի մոտ։
12. քիմիական փոխազդեցության՝ ռեակցիայի ենթարկել ◆ Ջրածինը թթվածնի հետ միացնել:

Հոմանիշներ

1. ամրացնել, կցել, միակցել, ամրակցել, զուգահարել, ծայրը ծայրին բերել, իրար բերել, իրար գցել
2. կապել, միավորել, զուգել, համախմբել
3. կցել, առկցել, չաթել
4. տե՛ս զոդել, եռակցել
5. տե՛ս շաղկապել
6. գումարել, ավելացնել
7. միատեղել, համատեղել, զուգակցել
8. միախառնել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
միացվել

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ connect, annex, articulate, unite, add, ally գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ объединять (ru) ‎(obʺjedinjatʹ), объединить (ru) ‎(obʺjedinitʹ), соединять (ru) ‎(sojedinjatʹ), соединить (ru) ‎(sojedinitʹ), присоединять (ru) ‎(prisojedinjatʹ), присоединить (ru) ‎(prisojedinitʹ), включать (ru) ‎(vključatʹ), включить (ru) ‎(vključitʹ), подключать (ru) ‎(podključatʹ), подключить (ru) ‎(podključitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։